انتخاب مواد شیمیایی فلوتاسیون برای جدایش پیرولوزیت از کلسیت

در این پژوهش، فلوتاسیون پیرولوزیت و کلسیت و امکان جدایش آن‌ها از یکدیگر با کلکتورهای کاتیونی و آنیونی مورد مطالعه قرار گرفت. نتیجه‌ ها نشان داد که بیش‌ ترین بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت با کلکتور آنیونی اولئیک اسید در 9=pH  و بیش ترین بازیابی در فلوتاسیون کاتیونی توسط دودسیل آمین در 8=pH  به دست می‌ آید. آنالیز FT-IR نشان داد که در این شرایط جذب اولئیک اسید و دودسیل آمین در سطح پیرولوزیت به ترتیب از نوع شیمیایی و فیزیکی است. با بررسی مواد شیمیایی گوناگون مشخص شد که در فلوتاسیون آنیونی، مس سولفات مناسب‌ترین ترکیب برای فعال‌سازی سطح پیرولوزیت و بازداشت کلسیت است. با استفاده از اولئیک اسید 4-10 مولار و مصرف  ppm برابر با 1000 مس سولفات بیش‌ ترین مقدار بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت در 9=pH حدود 84 درصد به دست آمد. در این شرایط بازیابی کلسیت به حدود 38 درصد رسید. در فلوتاسیون کاتیونی، سدیم کربنات و کلسیم کلرید نقش مؤثری در بازداشت کلسیت بازی کردند. در حضور 4-10 مولار سدیم کربنات و در5/7=pH بازیابی کلسیت تا 7/13% کاهش می‌یافت، در حالی‌که در این شرایط بازیابی پیرولوزیت 5/90% بود. همچنین در5/7=pH با مصرف 4-10×5 مولار کلسیم کلرید، بازیابی کلسیت به 8 /10% کاهش یافته ولی بازیابی پیرولوزیت نیز اندکی کاهش یافته و به حدود 1/76 درصد رسید. بنابراین فلوتاسیون کاتیونی با استفاده از بازداشت کننده‌ ی سدیم کربنات برای جدایش پیرولوزیت از کلسیت مناسب‌ تر است.